OKTOBER 2014

Ik heb een Russische man…..We wonen al een maand samen. Hij heeft een NL paspoort en hij is geslaagd voor zijn inburgering. Hij kwam met het vliegtuig maar blijft toch heel gewoon. Gelukkig heeft hij zijn kop niet geschoren en draagt zijn pikzwarte haar in een nonchalante look. We slapen niet samen en eten gescheiden maar wandelen des te meer. Hij maakt zelf zijn bed op en geeft mij, ook ongevraagd, veel aandacht. De poezen vinden hem okee en weten dat ze hem de baas zijn

Tobik, zo heet hij, loopt graag aan de lijn (hé, hé) maar ook los weet hij zich te vermaken. Hij probeert ’s nachts op de bank te slapen en ik doe dan of ik dat niet door heb! Sinds kort begrijpt hij dat als de bel gaat je hoort te blaffen en dat je als gastheer naar beneden loopt en het bezoek tegemoet treedt zelfs als dat de controleur van de hondenbelasting is. Tobik is kindvriendelijk maar is wel “geholpen”. Verder snurkt hij niet, heeft een redelijk frisse adem en verhaart hij als de ziekte. Hij houdt van autorijden, blijft braaf achter zitten ook als ik niet meer in de auto ben.

Hij baalt als ik weg moet maar blaft of huilt gelukkig niet..alleen die ogen!!!!!!!!!!!!! Hij houdt van teken en teken houden van hem. Kortom….ik geloof dat ik verliefd ben!