OKTOBER 2020

Hallo allemaal! Daar ben ik weer, ja het heeft even geduurd, maar ik heb t erg druk gehad. Winkelen, de beste plas en poep plekjes zoeken, het huis inspecteren.. Het huis, tsja, het is wat groot voor mij alleen, maar goed, mijn personeel heeft dan ook wat ruimte en een eigen kamer. Zo zijn ze wel altijd in de buurt als ik ze nodig heb. Om mijn eten te bereiden, mijn slaapplek schoon te maken en om met mij te spelen.

De keuken is prima, het is alleen nooit genoeg.. ook niet met de koekjes erbij. Ik heb ALTIJD honger. Dus hier valt nog wat winst te behalen. Vanochtend heb ik het heft in eigen handen genomen, toen de Baas en het Vrouwtje (rare namen hier) boven waren ben ik snel op de stoel en op tafel gesprongen. Daar stonden hun bakjes voer nog. Iets wits wat een beetje zuur smaakte, maar goed, beter dan een knorrende maag. Ik hoorde ze wel boven, ze praatten over mij en dachten natuurlijk dat ik ze niet hoorde. Dat doen ze altijd en ze denken dat ik het niet snap. Ik ben niet achterlijk natuurlijk ha!

Anyway… vanochtend toen ik lekker op tafel hun bakjes voer zat op te smikkelen hoorde ik ze zeggen dat ik zo lief was, ik piepte niet toen ik alleen beneden was. Hahaha om je te bescheuren, ik zat lekker te eten. Ze hebben me wel betrapt, maar ja, toen was hun voer al op! Over het algemeen heb ik niets te klagen over het personeel. Maar ze moeten nog zo veel leren, soms word ik er moe van. Ze snappen het gewoon niet. Neem nou de wandelingen. Ze willen aldoor maar wandelen, nou ik ga wel mee om ze een plezier te doen, maar er zijn grenzen. Het regende laatst een keer ‘s avonds en ik moest toch naar buiten. Ik vind dat zo vreselijk he, maar ja dat snapten ze blijkbaar niet. Ik moest en zou mee. Nou, ik heb ze eens laten zien wie hier de baas is. Niet die lange Baas, maar MOI. Ik ben onder een auto gaan schuilen en (let op: TIP) als je plat gaat liggen met je kop tussen je voorpoten, dan trek je je jasje zo uit. Ha, stonden ze daar met mijn jasje in hun handen beteuterd te kijken. Ik ook niet gek, ik ben precies in het midden van de auto gaan zitten, zo konden ze niet aan me komen. Ik zat lekker droog en de Baas en het Vrouwtje kropen in de regen over grond om aan me te komen. O wat een pret zeg. Ik heb t ze even lastig gemaakt, ze moeten toch weten wie de baas is niet? Maar uiteindelijk heb ik me toch maar laten pakken, ik kreeg t een beetje koud.

Om duidelijk te maken wie hier de dienst uitmaakt heb ik ook nog even een kabel doorgebeten van HUN speelgoed, ze noemen het een laptop. Zo nu weten ze dat ze niet met me moeten spotten. Ha! Sindsdien houden ze me met argusogen in de gaten, ze noemen me ‘ondeugend’. Tsss.. Maar ’s avonds mag ik toch lekker op schoot, ook al was ik ondeugend. Ik wind ze om mijn kleine pootje..Toedels! Pip

Pippa! A tiny dog, gentle and kind, who has seen so many bad things in her life. She is 28 cm high, weighs about 5 kg, approximately 2-3 years old. Looks pretty much like Jack Russell terrier. She was thrown away one night together with her puppy in a deserted place where a volunteer found them in the morning. When the volunteer approached the place, she heard a dog barking and then saw two of them sitting on a heap surrounded by blackberry bushes. They reached for food but did not let anyone close. Local stray dogs were chasing them. The puppet was barking madly and mom was protecting her child. It is really a miracle that they have survived!

During her first days in a new house she was very vigilant, protected her dish from other dogs. She is now calm and gets along well with other dogs. She eats well, likes to eat often taking small portions. During the first days she was also interested in hunting the cat but now all goes well, she ignores the cat as the latter showed that could defend herself. She sleeps at home and waits till morning to do all her stuff outside. She walks on a leash but needs time to get used to people and feel safe and secure.

Pippa feels excellent in a car, does not get sick at all. Neutral towards kids. It is better to adopt Pippa into a private house as she has got used to living outdoors.