Vandaag voor het eerst met Nika naar het strand geweest! Ze vond het helemaal geweldig, hopelijk dat ze in de toekomst los over het strand kan racen en door het zand rollen. Maar voor nu veilig aan de lijn.

Nika lekker op een gedroogd varkensoor aan het knabbelen op bed. Ze is Zeer Zielig, want ik heb haar net gewassen onder de douche. Het was nodig, sinds haar aankomst in september was ze nog niet gewassen en ze rook… maar ja ik wilde haar niet gelijk het “trauma” van gewassen worden aandoen dus zodoende uitgesteld.Nou ja, nu een beetje frisser en met wat lekkers zal ze het me wellicht vergeven.

Nika hier gaat met sprongen voruit, al moet ze nog veel wennen. Moeilijk te geloven dat ze hier nog geen week is, we hebben al zoveel meegemaakt en overwonnen. Ze mist(e) heel erg de stabiele basis die ze in Moskou wel had en wilde duidelijk het liefst terug naar Rusland rennen.De eerste nacht ook gelijk de pech dat iemand het nodig vond wat knalvuurwerk af te steken. Nika totaal in paniek, zodanig dat ze op mijn uitnodiging zich tussen de bankleuning en mij in perste. Ze vertrouwde me nog niet, maar kwam nog liever bij mij troost halen dan alleen in angst zitten. Na een hele tijd tegen haar praten kwam ze tot rust en viel ze zelfs diep in slaap. Ik kon wel janken, arm kind. Inmiddels ligt ze graag in mijn buurt en komt steun bij me zoeken. Ze wil graag naar buiten, maar eenmaal daar is het al snel toch wel erg veel en spannend, dus houden we het bij korte rondjes rond het veldje aan het eind van de straat. Plassen en poepen gebeurd binnen op een krant (heb nu puppypads), buiten lukt nog niet. Eten is trouwens ook nog een dingetje, ze lijkt het spannend te vinden om te gaan eten. Ze eet ’s nachts wat brokjes en de afgelopen twee avonden heb ik haar kunnen verleiden met Smuldier, maar ook pas na aanmoediging dat het écht voor haar was. Snoepjes uit de hand pakt ze wel aan. Verder blijven we het gewoon lekker rustig aan doen. Ze maakt prima vooruitgang en ik verwacht verder niks van haar, alles op haar tempo.