Mariska

AUGUSTUS 2019

Dag lieve mooie Doeska.
Toen we je voor het eerst zagen waren opslag verliefd. Wat was je mooi met je witte vacht en je gevlekte snoetje. Toen je eindelijk bij ons kwam was je zo bang. Maar gelukkig ontdooide je snel. Je heette toen Mariska, maar dat hebben we veranderd in Doeska (betekent Russisch voor een kleine lieverd) dat was je zeker. Iedereen vond je mooi, lief en zo wit en zacht. Wat waren wij trots want je hoorde bij ons. Je had genoeg vriendjes om mee te spelen als je zin had. Als ik thuis werkte lag je trouw naast mij. Wat voelde ik mij veilig. Je ging altijd mee op vakantie. Als je maar bij ons was dan vond je het prima. Maar helaas, je werd ziek en hebben we van alles geprobeerd, maar het mocht niet helpen. We hebben je moeten laten gaan. Het afscheid was niet te vermijden. We wilde je niet voor ons plezier laten lijden. Thuis in je eigen omgeving ben je vredig gaan slapen in je vertrouwde mandje. Toen je mooie bruine oogjes dicht gingen, was je vrij van pijn en dan weet je, het is goed zo. We mogen niet egoïstisch zijn. Acht jaar hebben we van je mogen genieten. Te kort eigenlijk. Je bent 10 jaar geworden. Lieve Doekie elke dag was een feestje en wij zijn blij en dankbaar dat wij je hebben mogen leren kennen en dat wij je baasjes waren. Je hebt nu je rust gevonden.

Slaap zacht lieverd. We zullen je nooit vergeten. Dikke kus van je baasjes.

JULI 2013
Nadat onze laatste hond, Twister een flatcoated retriever was overleden wilde wij eigenlijk geen hond meer nemen, maar na een jaar geen hond meer in huis te hebben werd het toch wel erg stil en ben ik van verveling gaan googlen en zo kwam ik op de site van Mymartin.eu en daar zag ik Mariska staan en ik was gelijk verliefd op haar. Wat een mooi, lief en eigenwijs snuitje. Ja, ik kon er niet meer om heen, haar wilde ik hebben. Mijn man was ook direct verliefd op haar en na mailen met een vrijwilliger van Mymartin.eu hebben wij haar kunnen adopteren. Eindelijk na 6 weken wachten brak de dag aan, dat Mariska naar ons toe zou komen. 2 maart 2012 werd ze door twee vrijwilligers, na een lange dag bij ons gebracht.

Wat een bang hondje kwam er toen bij ons binnen en wat was ik al gek op haar. Helaas wilde ze niets weten van mijn man. Waarschijnlijk was zij door mannen slecht behandeld. Wij hebben haar de volgende dag omgedoopt van Mariska naar Doeska. Dat vonden wij beter in het gehoor klinken. Doeska bleek niet zindelijk te zijn toen wij haar kregen en plaste in huis, alleen wat er toen gebeurde was echt te vies om te zien en erg zielig. Ze likte haar urine op, waarschijnlijk was zij dit gewend in het asiel als ze misschien geen water hadden of zo. Ze leerde erg snel en na een dag was zij al helemaal zindelijk. Wat ze wel drie tot vier dagen heeft geprobeerd was om te proberen te ontsnappen. Elke raam, deur werd wel aan een ontsnappingsproef gesteld. Zelfs als zij in de tuin was, probeerde ze elk gaatje uit. Uiteindelijk ging ze aan ons wennen en was dit gauw over.
Na ongeveer 8 maanden durfden wij haar los te laten en wat bleek Doeska hield ons scherp in de gaten, want ze was bang om ons kwijt te raken. Doeska is wel bang voor vrachtwagens en straatputten vind ze ook niet leuk. Daar gaat ze met een boog om heen. Van warm weer is ze ook niet gecharmeerd, geef haar maar koud weer, dat vind ze fijner. Aan regen heeft ze een hekel, want dan wil madam zelfs niet naar buiten toe. Inmiddels heeft ze hier alweer een aantal vriendjes erbij gekregen waar ze heerlijk mee speelt en rent. Maar toch is ze het liefst alleen met ons en vind ze wandelen en snuffelen heerlijk.

Mariska – deze hond moet je zien! Een klein meisje ca 40 cm schofthoogte en haar leeftijd wordt geschat op 1,5 jaar. Zij is energiek, optimistisch en leuk! Het is een plezier om met deze levendige hond bezig te zijn. Ze heeft staande oortjes, een witte vacht en een ondeugende blik in haar ogen en haar staart is een wonder! Geweldige leuke speelkameraad. Mariska is heel aanhankelijk en dol op zwemmen.