AUGUSTUS 2013

Bijna een jaar geleden zat ik te wachten op mijn adoptiehond uit een asiel in moskou, een blinde hondenreu van ongeveer 6 jaar oud. Gray was zijn naam, blind geworden door mishandeling, geleefd op straat en daarna afgegeven aan het asiel. volgens de vrijwilligster in moskou heeft hij twee jaar in het asiel gezeten. Al met al een zwaar verleden, maar volgens de vrijwilligsters die helpen waar ze kunnen in het asiel, was Gray een sociale hond die het geloof in mensen niet was verloren. Gray kwam overgevlogen en daar was hij dan, volledig vertrouwen gevend en beslist niet nerveus of bang, bracht hij de eerste nacht door in alle rust bij mij in Rotterdam. Rotterdam toch een drukke stad, met veel verkeer en geluiden. Gray was volledig zindelijk vanaf het begin, vond het buiten wel spannend, maar liep gewoon mee waar ik ook heen ging, altijd dicht tegen mijn benen, aan de rechterkant, liet hij zich leiden. Alleen zijn is nooit een probleem geweest met Gray. hij gaat gewoon slapen en heeft nog nooit iets kapot gemaakt. Gray heeft inderdaad zijn vertrouwen in de mens niet verloren, nu bijna een jaar later heeft hij menig hart gebroken met zijn poezelige uiterlijk en lieve uitdrukking op zijn hondensmoeltje. Vooral het pootjes geven wat hij veel doet , heeft vele vrienden en vriendinnetjes opgeleverd en vele botjes en kluifjes worden bewaard voor hem bij de winkels waar we vaak langskomen.
Samen gaan we iedere dag wandelen en Gray kent de vele routes al heel goed die we regelmatig lopen. Gray vindt eigenlijk alles wel goed, hij heeft beslist geen gedragsproblemen, alleen wil hij wel gerespecteerd worden in zijn persoonlijke ruimte, omhelzen is iets wat ik alleen mag doen als zijn baasje, maar van anderen mensen wil hij dat niet. Andere honden vindt Gray ook niets, hij leeft het liefst zijn eigen rustige leventje en dat is prima, dat kan ook bij mij.
Het verkeer en de geluiden van de stad interesseert Gray helemaal niet meer, ook bij de stofzuiger die in het begin ook best wel een beetje eng was, gaat stapt hij nu gewoon overheen.
Gray, en bijzondere hond met een zwaar verleden en ook nog beperkt door zijn blindheid moest de overstap maken naar een ander land, andere taal, ander eten en een ander leven. Hij heeft het gedaan, zomaar vanaf het begin heeft hij zijn vertrouwen gegeven en heeft hij zich de nieuwe omstandigheden eigen gemaakt.
Mijn gray, mijn maatje en beste vriend, wat heb ik een hoop waardering voor je en wat ben ik trots op je, maar ook, wat ben ik blij dat zo een fantastische hond op mijn pad is gekomen, waar ik zo ontzettend veel van hou.

NOVEMBER 2012

Toen mijn vorige hond, een kruising labrador stierf aan artrose, heb ik 3 maanden geen hond gehad.

Na die 3 maanden ben ik voorzichtig weer eens gaan kijken op het internet, maar mijn gedachten gingen niet uit naar een buitenlandse adoptiehond, daar had je wel eens van gehoord, maar ik kwam er niet op om dat zelf ook te doen.

Toen kwam de gedachte aan een buitenlandse hond voor het eerst naar boven en ging ik die kant eens op met rondkijken.

Spanje enz de zuidelijke landen en ik dacht , wat vervelend voor die honden, die daar blootstaan aan die bijbehorende ziektes zoals leishmania en de tekenziekten,dat hebben de honden hier niet, zou er in het noorden in de koude landen soms ook honden zijn die ter adoptie aangeboden worden, Rusland dacht ik , want daar is het koud.

En daar was de site van My Martin voor mijn neus.

Beetje kijken en lezen, nooit van gehoord, een hond uit Rusland adopteren en kijk nou daar staan 2 blinde honden, abrikoos en Gray.

En ja, leg het maar uit waarom gray mijn gedachten niet meer uit wilde gaan, onzeker als ik was over de adoptie, omdat het toch een stap is met onzekerheden.

Zijn blindheid maakte mij niets uit, daar zag ik geen probleem in.

Toch gaan informeren en het filmpje bekeken van Gray, toen hoefde ik niet meer verder te zoeken, ik voelde door het scherm heen dat Gray de hond was waar ik naar op zoek was geweest.

Gray is gekomen en is nu meer dan een jaar bij mij.
Een hond die vanaf het begin zich als een huishond heeft gedragen,zijn vertrouwen heel snel heeft gegeven en volledig zindelijk was, heel goed alleen kon blijven en nog nooit iets kapot heeft gemaakt.

Blind geslagen, 2 jaar in een horror asiel gezeten, daarna verhuisd naar een ander land, een andere taal en ander eten.

Ik kan alleen maar zo ontzettend trots zijn op de kracht en de weerbaarheid van Gray om zich toch weer aan te passen en het vertrouwen en liefde weer te kunnen geven.

ik kan alleen maar zeggen, Gray, mijn lieve trouwe blinde maatje, ik ben zo blij dat ik je gevonden hebt.