Chika

Wat is Chika toch een schatje… 😻 Elke dag worden we verliefder op haar! Ze durft al helemaal alleen op ontdekkingsreis door de tuin, en ook onze goldenreu zoekt ze steeds vaker op. Regelmatig wordt ze dan ontvangen met wat likjes op haar kopje, waar ze duidelijk van geniet.

Na 2,5 week hier in huis, dachten we dat we haar vertrouwde dekentje in haar mandje onderhand toch wel eens mochten wassen. Ze leek zich al wel aardig thuis te voelen (relatief voor een superverlegen hondje) en ze had de adaptil nog naast haar plekje wat haar vast nog wel zou helpen indien nodig. Maar dat was verkeerd gedacht van ons, want sindsdien heeft ze haar mandje niet meer bekeken. Ze is dan verhuisd naar een krap plaatsje tussen zetel en tv. Eerst wel wat zielig, maar inmiddels ligt ze daar zalig languit, misschien dat ze, als het wat kouder wordt terug verhuist, maar ik betwijfel het… 😄

In het begin at ze altijd direct haar bak leeg, wat ons verbaasde, want we dachten dat het meer moeite ging kosten om haar op 2 maaltijden te krijgen, in plaats van all day breakfast, zoals ze eerst gewoon was. Als ze het vlees tussen de brokjes uit gevist had, kwam ze eerst even kijken of Max misschien nog van dat lekkers had, en dan ging ze verder.🤣 Tegenwoordig is het nieuwtje van het verse vlees af en doet ze er wat langer over.

Na ruim een week hebben we af en toe wat mensen uitgenodigd, en allemaal werden ze uitgebreid besnuffeld bij binnenkomst, maar strelen was vaak nog een brug te ver. Ze doet zelfs vaak één blafje mee als Max ons vertelt dat er iemand voor de deur staat. Afgelopen dagen hebben we logees gehad, waaronder twee kinderen van 6 en 9. Ondanks een aantal afspraken die we met ze gemaakt hadden, was hun enthousiasme naar haar soms moeilijk in toom te houden. Maar toch heeft ze dat súper gedaan. De laatste dag lag ze zelfs midden in de living een oortje te knabbelen, wow!

‘s Morgens is haar favoriete deel van de dag. De enige keer dat ze wel zelf naar buiten de tuin in gaat. Ik maak er  bijna elke morgen een filmpje van en kan er geen genoeg van krijgen om ze te herbekijken. Staartje recht in de lucht en grappige bokkensprongen, zalig! We kunnen het nog altijd niet geloven dat dit verlegen, schattige, zotte, brave superhondje vanaf nu voor altijd hier zal zijn. En of ze nu ooit een zelfzekere, dappere durfal zal worden, of voor altijd haar lieve, koddige, verlegen zelf zal blijven, het is ons om het even, ze hoort gewoon bij ons… 😍


 

Juni 2018

Chika wil graag onopvallend bij een groep horen!

Je wilt een hond erbij zonder dat het huis uit zijn voegen rammelt? Een hond om heerlijk mee te wandelen? Niet te groot maar ook niet te klein? Een hond die in huis en buiten heerlijk makkelijk is? Wandelt zonder trekken? Die niet meteen de boel afbreekt als je een dagje iets minder actief bent? Die bij katten, paarden en andere honden kan? Braaf is tegen bezoek zonder dat meteen alle koffie van tafel wordt gezwiept? Here’s your perfect chick: Chika!

Deze zwarte schone heeft alles, inclusief bescheiden perfectie. Dat heeft ze moeten bezuren met jarenlang over het hoofd worden gezien, totdat ze naar een liefhebbende foster op de grens van Nederland en België mocht komen. Daar heeft ze laten zien dat je je geen betere hond kunt wensen. Ze is sociaal met andere honden, kan in de auto, naast de fiets, met de paarden mee, een paar uur alleen zijn, loslopen, met katten. Gewoon echt alles. Chika is een glanzend zwarte black beauty geworden en geniet van een leven met blauwe lucht buiten en een warme mand binnen.

Chika is bescheiden, actief, lief, en nieuwsgierig. Haar perfecte baas heeft al minstens één (rustige) hond en gaat genieten van lekker buiten zijn met dit zwarte zoetje dat buiten helemaal op haar best is. Ook is haar nieuwe baasje lief, rustig en geduldig en zonder al te hoge verwachtingen. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen: Chika is rustig, bescheiden en zelfs secundair. Haar nieuwe baasje moet dat waarderen en liefhebben. Wie een hond wil die enthousiast oren-likkend om je heen danst en uitbundig op schoot springt, heeft aan Chika niet het juiste maatje..
Chika woont nu niet samen met kinderen, daarom houden we het voor de zekerheid op kinderen boven de 10. Maar als u net als wij helemaal valt voor dit brokje perfectie en (klein)kinderen hebt, dan gaan we dat met plezier verder uitzoeken. Gezien haar ultrazachte karakter zou het zo maar goed kunnen gaan.

Haar plus-lijstje heeft alles. Haar minnetjes? Ze kan niet goed omgaan met harde onverwachte geluiden. Blijkbaar heeft ze daar niet zo’n heel goede herinnering aan maar er wordt hard geoefend en ze leert snel bij. Buiten is ze op haar best, binnenshuis is ze niet altijd zeker van de situatie. Haar nieuwe baasje snapt dat en geeft haar wat tijd, dan komt het helemaal goed.

Haar andere min is tegelijkertijd een plus: Chika gedijt het beste met een of meer honden samen. Ze speelt heel rustig en bescheiden de tweede viool, en iets anders wil ze niet zijn. Chika wil niet soleren en niet op de voorgrond, ze wil graag onopvallend bij een groep horen. Het is zeker niet dat ze in haar eentje de boel afbreekt (daar is ze veel te bescheiden voor) maar ze is gewoon niet gelukkig in haar eentje. Het liefst schuift ze aan bij een of meer gelijkgestemde honden. Ze past niet bij wildebrassen en dolle mina’s.

Zoek je een hond die de hele dag wil dollen, met je andere hond door het huis racet, de speeltuin op stelten zet en je interieur verbouwt? Zoek dan nog even verder.

Chika zou een perfecte stabiele factor zijn voor een hond die graag gezelschap heeft, zonder dat meteen het plafond eraf gaat en het meubilair ondersteboven. Bescheiden en kalm, sociaal en rustig. De perfecte tweede (of derde, vierde….) hond.

Wie geeft haar de Chi-KANS?

It was the New Year Eve. There were a lot of people on the streets, all had a holiday mood, children with parents launched fireworks, sparkles sparked everywhere. My husband and I were walking next to the house, and suddenly one creature not taking part in the holiday attracted my attention. A black dog was running from children’s playground to the house and then back. I tried to calm myself: the dog was with her owners. She simply was scared of the fireworks, the owners would take her on a leash soon. I tried to calm the dog but she was running and running. When she came closer to me I saw her scared eyes, full of despair. And I understood at once: She had lost. Later, the dog run away. The night came, then the day came. I went outside and going next to the children playground I saw her, lying curled up in the sandbox full of snow. So we got acquainted with Chika. I brought food to her, put her on a leash, she did not resist. And I took her to the shelter where I was the volunteer.

Chika was scared by the shelter by a lot of dogs and their barking. She sat in the corner of doghouse and it seemed the world did not exist for her. The days were going off. I visited Chika and treated her with something tasty, tried to take her for the walk. At first she was very scared, came close to me and then run away. And finally she went outside. Being a kind and peaceful dog she began to be happy again, I saw joy and gratefulness in her eyes when she saw me. And I knew that Chika believed with all her heart that her owner would be found, that she would have the family again, and it would be a New Year Eve again, it would be joy everywhere. She would tumble in fluffy snow, her owners would be next to her and after the walk they would go home. Then it would be a dinner and then a rest. And what about the losses and pain in the shelter, they would stay in the past Chika goes well with all the dogs, she walks and plays with all the friends. She has got a good appetite. She eats both dry food and natural food. The dogs in the shelter have no choice. They eat what they were given. Chika could be the only dog in the family and also the second one.