Hati, deel 3 (07-2017)

APRIL 2017

Via via hoorde onze voorzitster van My Martin in Moscow het verhaal van Hati. Het Bestuur in NL werd om advies gevraagd. Was het mogelijk om deze kleine Hati een kans te geven in Nederland? Haar pootjes waren zoveel beter, maar nog niet echt goed te noemen. Het team van MyMartin was het er snel over eens. Let’s give her a chance! Mei 2017 vloog Hati naar Schiphol.

De eerste weken in Nederland kon je goed merken dat ze zichzelf maandenlang in leven heeft moeten houden op een treinstation en daarbij afhankelijk was van de mensen daar. Wij vergeleken haar met een circusbeer. Ze dacht dat ze allerlei “schattige” kunstjes moest uithalen om eten en/of aandacht te krijgen. Dodelijk vermoeiend, vooral voor haar. En als ze een heftige emotie had of wanneer je haar optilde, en ze ervoer dat als eng, kon ze wat urine laten lopen. Allemaal naweeën van wat Hati heeft moeten meemaken. Echter, langzaam begrijpt Hati dat ze altijd eten krijgt en dat daar geen kunstjes voor nodig zijn en leert ze op een rustige manier om aandacht te vragen.

Na een periode van gewenning gingen we met deze kleine dame naar de dierenarts. In eerste instantie dachten wij dat ze haar voorpootje was verloren door een ongeluk maar dat bleek niet zo te zijn. Hati is geboren met de pootjes zoals ze deze nu heeft. Haar goede poot (om het maar zo te noemen) is ook anders in aanleg maar, volgens de foto’s, heeft ze daar ooit een ongeluk mee gehad. Hati blijkt een echte brokkenpiloot te zijn. Ze wil graag met de grote honden meedoen en ze denkt totaal niet na over haar handicap. Zo is ze immers geboren, dus soms moet Hati een beetje tegen zichzelf beschermd worden.

Wordt vervolgd…